Σοβαρή παιδική μόδα από την εποχή της ΕΣΣΔ: όχι μοντέρνα, αλλά ζεστή

Για ένα μοντέρνο παιδί, μπορεί να φαίνεται άγριο να φορέσει ένα καπέλο και ένα γούνινο παλτό από συνθετική γούνα μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών, να το βάλετε με ένα σχοινί και από πάνω να δέσετε επίσης ένα κασκόλ Orenburg που έδωσε μια γενναιόδωρη γιαγιά. Αλλά έτσι ακριβώς ντύνονταν τα παιδιά στην ΕΣΣΔ. Και τα πάντα και σχεδόν χωρίς εξαίρεση. Δεν υπήρχε παιδική μόδα και φόρμες μεμβράνης που δίνουν ελευθερία κινήσεων. Κινηθήκαμε σαν αδέξιες αρκούδες, αλλά όλοι διασκεδάζαμε. Σας προτείνω να θυμάστε αυτές τις γελοίες, αλλά ταυτόχρονα τόσο χαριτωμένες παιδικές εικόνες, πλακόστρωτες από ό,τι είχαν στη διάθεσή τους οι γονείς.

Το στρώσιμο είναι το κλειδί για τη ζεστασιά

Γεννήθηκα στα μέσα της δεκαετίας του '80 και ο αδερφός μου στη δεκαετία του '90. Και πρέπει να πω ότι τα χειμερινά μας ρούχα διέφεραν ελάχιστα μεταξύ τους, παρά την ετερογένεια των παιδιών. Μερικά ρούχα με «ουδέτερο» χρώμα λειτουργούν καλά μετακόμισε στην ντουλάπα του αδερφού μου, και στη συνέχεια διασκορπίστηκαν σε φίλους και συγγενείς.

Και όλα αυτά γιατί οι μητέρες μας έπρεπε να ζήσουν σε μια εποχή έλλειψης.Τα καλά ρούχα για ένα παιδί ήταν μια ασύλληπτη πολυτέλεια, που αποκτήθηκε μέσω εξαιρετικών διασυνδέσεων. Ήταν λίγο πιο εύκολο για όσους ήξεραν να ράβουν καλά. Σε αυτή την περίπτωση, το παιδί ήταν όμορφα ντυμένο, αλλά η τάση για «τυλίγματος» συνεχίστηκε ακόμα και σε αυτή την περίπτωση.

Θυμάμαι πολύ καλά πώς η μητέρα μου άρχισε να με ντύνει για το σχολείο και το νηπιαγωγείο, βάζοντας μια τεράστια ποσότητα ρούχων στον καναπέ. Εσώρουχα, ένα ελαφρύ μακρυμάνικο πουλόβερ, ένα ζεστό πλεκτό μάλλινο μπλέιζερ φτιαγμένο με αγάπη από τη γιαγιά μου. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν καλσόν, φόρεσαν ζεστά μάλλινα κολάν και χοντρές πλεκτές κάλτσες. Και μόνο μετά από αυτό ξεκινήσαμε την πραγματική μόνωση.

Εξωτερικά ρούχα - μια φωτεινή εμφάνιση, ίδια για όλους

Για τον χειμώνα στην γκαρνταρόμπα μου, όπως οι περισσότεροι συνομήλικοί μου, υπήρχε γούνινο παλτό από συνθετικό υλικό. Εδώ πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στους γονείς: προσπάθησαν πολύ και πήραν ένα λευκό γούνινο παλτό, το οποίο ζούσαν με ένα υφασμάτινο λουράκι. Αυτό ήταν απαραίτητο για να μην εισχωρήσει ο άνεμος κάτω από το γούνινο παλτό.

Αρχικά, έβαζαν στο κεφάλι ένα ελαφρύ καπέλο ή κασκόλ για σκέιτερ, μετά ένα αυτί από κουνέλι ή ένα προϊόν από το ίδιο συνθετικό υλικό με το γούνινο παλτό. Πάνω του ήταν ραμμένο ένα λάστιχο, το οποίο σταύρωναν κάτω από το πηγούνι και το τραβούσαν πάνω από την κόμμωση.

Τα πόδια φορούσαν τις συνηθισμένες μπότες από τσόχα ή δερμάτινες μπότες. Δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές σε αυτό το θέμα. Ό,τι φαινόταν στα ράφια παρασύρθηκε με μεγάλη ταχύτητα. Προσπάθησαν να φορούν παπούτσια προσεκτικά, ώστε να μπορούν να «μεταβιβαστούν ως κληρονομιά» σε μικρότερα παιδιά ή φίλους.

Το φθινόπωρο, ένα φουλάρι από φυσικό μαλλί φοριόταν πάνω από ένα γούνινο παλτό ή παλτό. Το θαύμα του Όρενμπουργκ πετάχτηκε στους ώμους του παιδιού, σταυρώθηκε μπροστά και έδεσε σαν ζώνη στο κάτω μέρος της πλάτης.Έτσι οι γονείς μου προσπάθησαν προστατέψτε το πάνω μέρος του σώματος του μωρού σας από υποθερμία.

Αυτό μου έχει γίνει μόνο σε έντονους παγετούς. Συνήθως φορούσα ένα όμορφο φουλάρι, που έπλεκε και η γιαγιά μου.

Ξέχασα τελείως τα γάντια. Φυσικά, τοποθετήθηκαν μέσα σε μια ρόμπα πολλαπλών στρώσεων, ραμμένα σε μια ελαστική ταινία και τραβηγμένα από τα μανίκια ενός γούνινου παλτού. Η δαντέλα έτριβε τους ώμους μου δυσάρεστα όταν κινήθηκα. Όλα τα ρούχα φαγούραζαν αλύπητα, αφού εκείνη την εποχή το φυσικό μαλλί ήταν εξαιρετικά τσιμπημένο. Αν εσύ και η μητέρα σου πήγατε στο κατάστημα, το σώμα ίδρωνε πολύ γρήγορα κάτω από στρώματα ποικίλων ρούχων και φαγούρα. Έπρεπε όμως να το αντέξουμε μέχρι να φτάσουμε στο σπίτι, αφού ήταν αδύνατο να φτάσουμε μέσα από το παχύ στρώμα των ρούχων.

Είναι τρομακτικό να σκεφτόμαστε πόσο καιρό χρειάστηκαν οι νηπιαγωγοί στην ΕΣΣΔ για να ντύσουν τα παιδιά.

Ωστόσο, αυτά τα χρόνια τα θυμάμαι με ιδιαίτερη ζεστασιά. Τα ογκώδη και άβολα ρούχα δεν έγιναν εμπόδιο σε ενεργούς χιονοπόλεμους και έλκηθρο με φίλους. Καθώς μεγαλώναμε, διασκεδάζαμε κάνοντας σκι και πατινάζ, όλοι διασκέδασαν, κανείς δεν έδωσε σημασία στο ολισθηρό καπέλο, το λυμένο κασκόλ ή το εντελώς παγωμένο παντελόνι καλυμμένο με χιόνι. Πώς ήταν για εσάς; Ίσως ήσασταν τυχεροί και οι γονείς σας αγόρασαν μοντέρνα, άνετα ρούχα για εσάς;