DIY κάλτσες παιχνίδια

Κάλτσες λανθασμένου μεγέθους, καρφίτσες στη μακρινή γωνία ενός ντουλαπιού ή συρταριέρα ή περιμένοντας το χαμένο ζευγάρι τους βρίσκονται σε κάθε σπίτι. Μερικοί άνθρωποι τα πετούν αλύπητα σχεδόν αμέσως. Μερικοί άνθρωποι έχουν την υπομονή να τους μετακινούν από μέρος σε μέρος για μήνες μέχρι να εξαντληθεί η υπομονή. Όσοι όμως δεν στερούνται φαντασίας έχουν μάθει να δίνουν μια δεύτερη ζωή σε αυτό το στοιχείο της γκαρνταρόμπας. Η ευκολία και η ταχύτητα μετατροπής μιας κάλτσας σε παιδικό ή εσωτερικό παιχνίδι κάνει αυτή τη δραστηριότητα προσιτή ακόμα και στα παιδιά.

Παιχνίδια με κάλτσες - οδηγίες

Το προϊόν θα γίνει όμορφο μόνο εάν το ύφασμα δεν έχει γρατζουνιές. Εάν η κάλτσα «παρακαλεί» με μια τρύπα στη φτέρνα ή στο δάχτυλο, δεν έχει σημασία. Μπορείτε να επιλέξετε ένα παιχνίδι που σας επιτρέπει να απαλλαγείτε ανώδυνα από το ελάττωμα. Έτσι, για παράδειγμα, το ξεφτισμένο μέσο του ποδιού δεν είναι κρίσιμο όταν φτιάχνετε ένα λαγουδάκι. Και χωρίς τακούνι θα βγει καλή κούκλα. Το κυριότερο είναι ότι το αποτύπωμα (το πάνω και το κάτω μέρος του) έχει εμφανή εμφάνιση.

Το επόμενο σημείο είναι μικρές λεπτομέρειες.Εάν το παιχνίδι προορίζεται για μικρό παιδί, είναι προτιμότερο να αποφύγετε τις χάντρες και τα κολλημένα μέρη. Αντί για μάτια, ταιριάζουν και σφιχτά ραμμένα κουμπιά. Η μύτη μπορεί να σχεδιαστεί ή να κατασκευαστεί από ύφασμα. Και τα σφουγγάρια είναι απλά κεντημένα.

Οι περισσότερες ραφές στο προϊόν είναι κρυμμένες επειδή είναι φτιαγμένες από μέσα. Αλλά αν δεν γλιτώσετε το υλικό πλήρωσης, το χρώμα του νήματος μπορεί να στερήσει από το παιχνίδι την τακτοποίησή του. Επομένως, επιλέγεται για να ταιριάζει με τις κάλτσες. Και μόνο αρκετό υλικό πλήρωσης γεμίζεται μέσα στη χειροτεχνία, ώστε να κρατά το σχήμα του, αλλά να μην είναι σκληρό. Το Sintepon θεωρείται βέλτιστο για αυτούς τους σκοπούς.

Το βαμβάκι τυλίγεται όταν πλένεται, επομένως δεν είναι κατάλληλο ως πληρωτικό.

Λούτρινα παιχνίδια

Η κόρη κοιτάζει μια πλαστική και ανασφαλή κούκλα - μπορείτε να της προσφέρετε μια απαλή και ενδιαφέρουσα εναλλακτική. Όλα είναι στα χέρια της μητέρας. Οι λευκές κάλτσες μετατρέπονται σε χιονάνθρωπους μέσα σε 5-10 λεπτά. Οι έγχρωμοι αναπληρώνουν τη συλλογή χαρακτήρων στο οικιακό κουκλοθέατρο.

Εάν χρησιμοποιείτε κόκκους ή χάντρες ως πληρωτικό, η κούκλα θα γίνει επίσης προσομοιωτής για την ανάπτυξη των λεπτών κινητικών δεξιοτήτων των χεριών των παιδιών.

Κούκλα

Λευκή και χρωματιστή κάλτσα, ψαλίδι, βελόνα και κλωστή και γέμιση. Αυτή η λίστα μπορεί να συμπληρωθεί με κουμπιά, χάντρες ή έτοιμα μάτια. Ή μπορείτε απλά να σχεδιάσετε τα απαραίτητα στοιχεία στο πρόσωπο - οι βελόνες θα ασχοληθούν μόνες τους με τις τελευταίες πινελιές. Η βασική διαδικασία βήμα προς βήμα κατασκευής μιας κούκλας είναι η εξής:

1. Η έγχρωμη κάλτσα κόβεται σε τρία μέρη: τη μύτη με το σημάδι, τη φτέρνα με μια λωρίδα υφάσματος που συνδέει το σημάδι και το παπούτσι και το ίδιο το παπούτσι με γόμα.
2. Το πόδι τραβιέται μαζί με μια ραφή "βελόνας προς τα εμπρός" κατά μήκος της γραμμής κοπής, σχηματίζοντας ένα καπέλο για τη μελλοντική κούκλα.
3. Το τμήμα του ποδιού που τονίζεται με χρώμα κόβεται στη μέση και σχηματίζονται πόδια από αυτό, ράβοντας τα κοψίματα μεταξύ τους.Μετά από αυτό, το ίχνος γυρίζει προς τα έξω και γεμίζει με πληρωτικό.
4. Η υπόλοιπη τρύπα κλείνεται με μια βελόνα προς τα εμπρός. Το περίγραμμα των λαβών σχηματίζεται με καρφίτσες, οι οποίες στη συνέχεια ράβονται με βελονιά. Οπτικά, το αποτέλεσμα μοιάζει με χέρια κολλημένα σε τσέπες.
5. Το ίχνος της λευκής κάλτσας είναι γεμιστό με γέμιση και ραμμένο. Η μπάλα που προκύπτει είναι το κεφάλι της κούκλας.
6. Το κεφάλι και το σώμα συνδέονται, τοποθετείται καπάκι και κουκούλα. Το μόνο που μένει είναι να σχεδιάσετε ή να κεντήσετε το πρόσωπο.

Εάν δεν έχετε στο χέρι σας πολυεστέρα για γέμιση, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με μικρά κομμάτια από ένα παλιό μπλουζάκι.

Χιονάνθρωπος

Δεν μπορείτε να σκεφτείτε πιο απλό παιχνίδι από αυτό. Αρκεί να γεμίσετε τα 3/4 μιας λευκής κάλτσας με padding polyester, χάντρες ή κόκκους και να δέσετε με μια δυνατή κλωστή. Η υπόλοιπη ελεύθερη γόμα γυρίζεται και ράβεται ή κολλάται. Μετά από αυτό, το κενό στην περιοχή της φτέρνας δένεται με μια φωτεινή κορδέλα και ο χιονάνθρωπος είναι έτοιμος. Το μόνο που μένει είναι να ράψουμε ή να σχεδιάσουμε τα κουμπιά, τα μάτια, τη μύτη και το στόμα του.

Για να μην αναποδογυρίσει το παιχνίδι, ρίχνουμε πρώτα λίγο κόκκο στην κάλτσα και μετά γεμίζουμε με ελαφρύτερο υλικό.

Παιχνίδια Bi-ba-bo

Η κύρια δυσκολία στην κατασκευή τέτοιων παιχνιδιών είναι ο σωστός σχηματισμός του στόματος του μελλοντικού χαρακτήρα. Για να αντιμετωπίσετε την εργασία εύκολα και γρήγορα, θα χρειαστείτε κόλλα, χαρτόνι και χρωματιστά (ροζ, κόκκινο ή πορτοκαλί) κομμάτια υφάσματος. Η διαδικασία κατασκευής ενός τέτοιου παιχνιδιού είναι εξαιρετικά απλή:

• ένα οβάλ κόβεται από χαρτόνι, το πλάτος του οποίου είναι 5-7 mm μικρότερο από το πλάτος της κάλτσας.
• χρησιμοποιώντας το ως μοτίβο, ετοιμάστε ένα κομμάτι χρωματιστού υφάσματος.
• η κάλτσα ισιώνεται έτσι ώστε η δεξιά και η αριστερή πλευρά της να βρίσκονται συμμετρικά.
• από την πλευρά του δακτύλου, γίνεται μια τομή στο κέντρο ίση με το μισό του μακρού τμήματος του οβάλ.
• Η γραμμή κοπής κάλτσας είναι κολλημένη στη φόρμα από χαρτόνι και, στη συνέχεια, προσαρτάται ένα έγχρωμο ένθετο.

Η βάση είναι έτοιμη. Το μόνο που μένει είναι να ράψουμε στα μάτια, τα αυτιά και τη γλώσσα του επιθυμητού σχήματος και ο χαρακτήρας είναι έτοιμος να πει συναρπαστικές ιστορίες.

Των ζώων

Οι φωτεινές κάλτσες φτιάχνουν πρωτότυπα ζωάκια που θέλετε απλώς να τα χαϊδέψετε.

Τα προϊόντα που είναι πολύ φθαρμένα κάνουν τα ζώα απεριποίητα και λυπημένα.

Χοιρίδιο

Για να το φτιάξετε θα χρειαστείτε μια κάλτσα με μύτη σε έντονο χρώμα που διαφέρει από το υπόλοιπο προϊόν. Αυτό θα είναι το ρύγχος του μελλοντικού χοίρου, η διαδικασία κατασκευής του οποίου είναι επίσης αρκετά απλή.

1. Η κάλτσα γεμίζεται με πληρωτικό περίπου μέχρι τη μέση του σημάδι. Το πλεονάζον τμήμα κόβεται και η τρύπα της σχηματισμένης μπάλας σφίγγεται με μια ραφή "μπροστινής βελόνας".
2. Το υπόλοιπο τμήμα τοποθετείται στο σώμα του χοιριδίου έτσι ώστε η γόμα να βρίσκεται κοντά στο δάχτυλο του ποδιού. Η μπροστινή άκρη είναι στερεωμένη στη βάση με μια κρυφή ραφή. Το πίσω, αφού κόψει το περισσευούμενο μέρος της κάλτσας, ράβεται όπως στην προηγούμενη παράγραφο.
3. Το υπόλοιπο υλικό χωρίζεται κόβοντας τη φτέρνα, η οποία κόβεται στη μέση. Τα αυτιά κατασκευάζονται από τα προκύπτοντα κενά. Οι λεπτομέρειες είναι ραμμένες στο σώμα και το μόνο που μένει είναι να σχεδιάσουμε το πρόσωπο.

Εάν ράψετε ένα λεπτό σύρμα μέσα στην αλογοουρά, μπορεί να στρίψει σε μια χαρακτηριστική σπείρα.

Γατούλα

Για να κάνετε ένα αφράτο γουργούρισμα, θα χρειαστείτε ένα ζευγάρι πανομοιότυπες κοντές κάλτσες. Ένας από αυτούς βγαίνει και ισιώνεται στο τραπέζι με τη φτέρνα ψηλά. Στη συνέχεια κόβεται: από την πλευρά των δακτύλων μέχρι το μέσο περίπου του σημάδι, και από την πλευρά της γόμας περίπου στο ίδιο μήκος.

Τα κοψίματα είναι ραμμένα μεταξύ τους για να σχηματίσουν τα πόδια της γάτας. Μετά από αυτό, κάτω από τη φτέρνα, στην πλευρά της γόμας, γίνεται μια μικρή τομή, μέσω της οποίας το προϊόν γυρίζει προς τα έξω και γεμίζει.

Η δεύτερη ανεστραμμένη κάλτσα κόβεται στη μέση κατά μήκος της γραμμής όπου η φτέρνα συναντά το αποτύπωμα. Η τρύπα στην πλευρά της φτέρνας είναι ραμμένη με βελόνα προς τα πίσω.Μπορείτε να ράψετε από το κέντρο προς την άκρη, σχηματίζοντας τα χαρακτηριστικά αυτιά της γάτας. Το τεμάχιο εργασίας γυρίζει προς τα έξω και γεμίζει. Έχοντας σχηματίσει το πρόσωπο, το τμήμα της γόμας που περισσεύει κόβεται και το τμήμα συρράπτεται.

Το κεφάλι του γατιού είναι ραμμένο στο σώμα από την πλευρά της πίστας. Και στον τόπο μέσω του οποίου γέμισε το σώμα της γάτας, ράβεται μια ουρά ραμμένη από τα υπολείμματα μιας κάλτσας. Το γουργουρητό είναι σχεδόν έτοιμο, το μόνο που μένει είναι να βάψουμε ή να κεντήσουμε το πρόσωπό του.

Λαγουδάκι

Η κάλτσα με τη φτέρνα κόβεται από την πλευρά των δακτύλων μέχρι περίπου τη μέση του αποτυπώματος. Από την άλλη - στην αρχή της φτέρνας. Τα κοψίματα είναι ραμμένα μεταξύ τους, με εξαίρεση την τρύπα μεταξύ των μελλοντικών ποδιών (στην πλευρά των δακτύλων) που είναι επαρκής για να γυρίσει το τεμάχιο εργασίας προς τα έξω. Γυρίζοντας την κάλτσα προς τα έξω, γεμίστε την και ράψτε την.

Από τη δεύτερη κάλτσα γίνονται σχέδια για τα μπροστινά πόδια και ουρά πομ-πομ. Τα μέρη είναι ραμμένα με τέτοιο τρόπο ώστε το τακούνι της πρώτης κάλτσας να είναι το πρόσωπο του κουνελιού. Το μόνο που μένει είναι να ράψουμε τα μάτια με τα κουμπιά, να κεντήσουμε τη μύτη και το στόμα και το μεγαλόστομο παιδικό κατοικίδιο είναι έτοιμο.

Σκατζόχοιρος

Από μια παλιά μοναχική κάλτσα είναι εύκολο να δημιουργήσετε έναν σκαντζόχοιρο που ζει σε ένα περβάζι που μπορεί να διδάξει στα παιδιά πώς να φροντίζουν τα φυτά. Για να γίνει αυτό, χύνεται λίγο καθαρό χώμα στο προϊόν. Ο υπόλοιπος όγκος γεμίζεται με χώμα με σπόρους φυτών. Η ελεύθερη άκρη της κάλτσας δένεται και ο μελλοντικός σκαντζόχοιρος τοποθετείται σε ένα πιάτο, έχοντας προηγουμένως σχηματίσει το ρύγχος του. Ποτίζοντας και περιστρέφοντας περιστασιακά τον σκαντζόχοιρο, ώστε ο ήλιος να ζεσταίνει ομοιόμορφα τις πλευρές του, μέσα σε μια εβδομάδα τα παιδιά θα απολαύσουν τις καταπράσινες βελόνες ενός ενδιαφέροντος «κατοικίδιου».

Άλλες απλές και ενδιαφέρουσες επιλογές για τη χρήση της φαντασίας σας

Μια κάλτσα μπορεί να είναι οτιδήποτε: είναι ένα ενδιαφέρον παιχνίδι, ένα κάλυμμα για ένα φλιτζάνι ή ακόμα και μια θήκη τηλεφώνου. Το κύριο πράγμα είναι να ξεχάσετε για μια στιγμή τη χρήση για την οποία προορίζεται, να κοιτάξετε γύρω σας και να το φανταστείτε στη θέση αυτού ή εκείνου του αντικειμένου.Και μετά είναι θέμα μικρών πραγμάτων: ψαλίδι, βελόνα και κλωστή, 10-20 λεπτά ελεύθερου χρόνου και voila. Τέρμα οι ξεχασμένες κάλτσες που στριμώχνονται βαρετά στη γωνία της συρταριέρας.